معمولاً کودکان دارای اختلال اتیسم از لحاظ رشد بازی کمتر از سن تقویمی خود هستند. آنها معمولاً یا علاقه ای به استفاده از اسباب بازیها ندارند و یا اگر علاقمند باشند از اسباب بازیها متناسب با هدف کارکردی آنها استفاده نمی کنند. مثلا کودکی فقط به ماشین علاقه دارد و صرفاً با انگشتانش چرخ ماشین را می چرخاند. بازیهای گروهی در این کودکان به ندرت به چشم می خورد و بازی های نمادین یا وجود ندارد و یا با تاخیر بسیار زیادی شروع می شود. از آنجایی که بازی تاثیر بسزایی در رشد شناختی، هیجانی، اجتماعی، درکی و حرکت کودک دارد، کار درمانگران بازیهای متناسب با سن و شرایط کودک را تسهیل می کنند.
