قسمت اول
چند نکته ی بسیار مهم که توجه به آن ها می تواند کودک زیر 5 سالی که تشخیص اتیسم گرفته را به روند طبیعی کسب کلام و رشد ارتباطی برگرداند !
1- رفتار کاملا طبیعی والدین با کودک
وقتی که کودک دچار تاخیر در کسب کلام و رشد ارتباطی می¬گردد، بسیاری از والدین با این تصور که کودک ما که صحبت¬های ما را متوجه نمی شود از میزان رفتار و گفتار طبیعی خود با کودک می کاهند! و از سر دلسوزی اکثر نیازهای کودک را بدون هیچگونه کنشی از طرف کودک رفع می کنند! یا اینکه با گریه¬های کودک، والدین اقدام به ارائه ی خدمات متنوعی به کودک میکنند تا اینکه در نهایت نیاز کودک رفع گردیده و کودک آرام بگیرد! اتخاذ این نوع ارتباط با کودک، آسیب بسیار بزرگی به فرآیند رشد ارتباطی کودک می زند؛ چرا که منجر به عدم رشد بخش¬های مربوط به شناخت و ارتباط کودک می¬گردد و در نتیجه اختلال کودک روز به روز تشدید می شود و یا اینکه رشد بسیار محدود و انحرافی پیدا می کند!
کودکی که با این نوع الگوی ارتباطی غلط والدین مواجه است جهت رفع نیازها و بروز علایق خود دست به استفاده از هر روشی میزند! از گریه¬های چند ساعته گرفته تا خودزنی هایی خطرناک! که به تدریج کودک را دچار اختلالات رفتاری بسیار شدیدی می کند! این اختلالات رفتاری منجر به آن می شود که والدین علاقه ی چندانی به حضور در محیط¬های اجتماعی اعم از مهمانی یا تفریگاه های پرجمعیت نداشته باشند که این امر نیز منجر به تشدید اختلال کودک و منزوی و درخودماندگی بیشتر کودک می گردد!
این کودک که تاکنون با گفتار طبیعی مواجه نشده است وقتی در محیطی با گفتارهای نرمال دیگران مواجه می شود به هیچ وجه نمی تواند آن گفته های سریع، طولانی و پیچیده را پردازش کند لذا از طرف همسالان پس زده شده و دچار شکست های ارتباطی متعدد می شود در نتیجه¬ی این رخدادها، کودک ترجیح میدهد که به جمع اضافه نشود! همین امر یعنی عدم تجربه ی ارتباط اجتماعی منجر به کم فعالتر شدن بخش های زبانی و ارتباطی مغز می گردد که این خود، رفتارهای کودک را غیر طبیعی تر و ناپخته تر می کند! اغلب والدین با مشاهده ی این رفتارهای غیرطبیعی تر کودک به داروهای روانپزشکی پناه می برند که به نوعی غفلت از منشا این رفتارها است.
گفتار طبیعی پدر و مادر با کودک منجر به رشد قدرت پردازش شنیداری، تمییز شنیداری، رشد مناطق مسئول مغز و… می شود و احتمال نرمال شدن کودک را بسیار بالا میبرد.
